يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَا يَجْزِي وَالِدٌ عَنْ وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَنْ وَالِدِهِ شَيْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿۳۳﴾ إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿۳۴﴾

ائ مردم بترسید از پروردگار خود و بترسید از روزی که که دفع نتواند پدری از اولاد و نه اولاد دفع کننده است از پدر خود هیچ چیزی را هرآئينه وعده اللّه تعالٰی حق است پس فریب ندهد شما را زندگانی دنیا و نه فریب دهد شما را بر اللّه تعالٰی فریب دهنده ﴿۳۳﴾
هرآئينه اللّه تعالٰی خاص نزد اوست علم قیامت و می باراند باران را و عالم است به تفصیلات آنچه در رحم هاست و نمی داند هیچ کسی که چه خواهد کرد فردا و نمی داند هیچ نفسی که به کدام زمین خواهد مرد هرآئينه اللّه تعالٰی داناست و خبردار است به سخنان پنهان ﴿۳۴﴾

[۳۳] بعد از دلایل تفصیلی توحید و زجرها برای منکرین دعوت عامه به توحید و تقویٰ میدهد و تخویف از عذاب اخروی میدهد (فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا) این تزهید فی الدنیا است - یعنی زندگانی دنیا را همیشه نداند و از سبب مال و جاه و مرتبه دنیا از آخرت غافل نشود و این که متاع غرور است مانند که در سوره العمران (۱۸۵) است (بِاللَّهِ) مراد این است که برای تو بگوید که اللّه تعالٰی نیست یا بگوید که شرکاء و شفعاء اللّه تعالٰی است ایشان ترا نجات میدهند یا بگوید که اللّه تعالٰی غفور و رحیم است گناه بکن هیچ فکر مکن یا بگوید که برای اللّه تعالٰی وسیله ضروری است پس ترا در وسیله شرکیه گرفتار کند یا بگوید که اللّه تعالٰی یکی است و یکی صرف یک کار کرده می تواند از این سبب به جز از اللّه تعالٰی معیودان و خالقان و حاجت روای دیگر نیز اند -
[۳۴] این دلیل عقلی علمی است - لفظ عِنْدَهُ دلیل است به تخصیص علم ساعت بر اللّه تعالٰی چون علم علامات آنرا اللّه تعالٰی به انبیاء آموخته است ، پس من وجه علم به غیر حاصل شد از این سبب لاتدری را به همراه آن نگفته است (وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ) در اینجا فعل (انزال) را ذکر کرد چون این انزال فعل اللّه تعالٰی است پس معلوم شد که او ضرور بر این عالم است - در اینجا یک اشکال است که در داخل رحم علم فرزند به الات داکتران حاصل میگردد پس چگونه تخصیص آن به اللّه تعالٰی شده می تواند؟ جواب این است که مافی الارحام صرف وجود بچه یا مذکر مونث بودن مراد نیست ، بلکه در باره آن بچه علم کامل همه حالات است - که او در کدام وقت تولد میشود و او عمل صالح خواهد کرد یا عمل بد خواهد کرد و زندگانی آن به چه مدتی خواهد بود به کدام وطن سفر خواهد کرد چقدر و چگونه تکالیف بر او خواهد آمد - ثروتمند خواهد بود یا غریب خواهد بود جنتی خواهد بود یا جهنمی خواهد بود وغیره این همه حالات به هیچ الاتی برای هیچ کسی معلوم نیست - این علم به اللّه تعالٰی خاص است -
فایده: در حدیث صحیح است که به این پنج امور مفاتح الغیب گفته است ، اشاره است صرف این پنج چیز نیست بلکه هریکی اینها به جزئیات بی شمار مشتمل است حالات تفصیلی قیامت ، حالات تفصیلی باران ، حالات تفصیلی بچه ، حالات تفصیلی اعمال صبح ، حالات تفصیلی جائیکه در آن مرگ است این خرانه های غیب است -