وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا ﴿۱۵﴾ قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرَارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَإِذًا لَا تُمَتَّعُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۱۶﴾ قُلْ مَنْ ذَا الَّذِي يَعْصِمُكُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرَادَ بِكُمْ سُوءًا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ رَحْمَةً وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿۱۷﴾ قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ وَالْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَلَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۱۸﴾

و هرآئينه عهد بسته بودند با اللّه تعالٰی پیش از این که بر نگردانند پشت ها را و است عهد اللّه تعالٰی پرسیده شده ﴿۱۵﴾
بگو نفع ندهد شما را این فرار اگر فرار میکنید از مرگ یا از کشتن و آنوقت لذت داده نمی شوید مگر اندکی ﴿۱۶﴾
بگو کیست آنکه نجات دهد شما را از اللّه تعالٰی اگر بخواهد بر شما مصیبتی را یا بخواهد بر شما رحمت (کیست که بسته کند) و نیابند برای خود بجز اللّه تعالٰی نه نجات دهندهٔ و نه مددگاری ﴿۱۷﴾
هرآئينه اللّه تعالٰی میداند باز دارندگان را (از جهاد) از شما و گویندگان را به برادران خود که بیائيد بسوی ما و نمی آیند به جنگ کردن مگر اندکی ﴿۱۸﴾

[۱۵] در این آیت نیز زجر به منافقان است و یک قباحت را (نقض عهد) را ذکر ذکر کرده است -
[۱۶] در این نیز زجر وتخویف برای منافقان بر بی عهدی ایشان است که گردانیدن پشت یعنی فرار کردن است -
[۱۷] این نیز زجر است یعنی اگر کسی بگوید که چندین بار انسان فرار کند پس از مرگ و قتل نجات می یابد در این آیت جواب میدهد که اگر اللّه تعالٰی برای این انسان تکلیف و مصیبت دیگری بخواهد هیچ کسی نجات داده نمی تواند - و در آیت رد بر شرک فی التصرف است که هیچ ولی و بزرگ وغیره مالک نفع و ضرر نیست -
[۱۸] در این آیت زجر به منافقان است و سه قباحت ایشان را ذکر کرده است - پیش ذکر شد که از جهاد فرار میکنند حالا ذکر میکند که مردم دیگر را منع میکنند (إِلَّا قَلِيلًا) مراد از این آمدن برای جنگ از ریا و مقصد دنیوی است و در این اشاره است که عبادتی که به نیت غلط باشد اگر بسیار هم باشد در نزد اللّه تعالٰی اندک است -