يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا ﴿۶۹﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا ﴿۷۰﴾ يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا ﴿۷۱﴾

ائ مومنان مباشید مانند آنانکه که تکلیف میرسانیدند موسیٰ علیه السلام را پس نجات داد اللّه تعالٰی او را از آنچه میگفتند و بود او نزد اللّه تعالٰی آبرومند ﴿۶۹﴾
ائ مومنان بترسید از اللّه تعالٰی و بگوئید سخن برابر (مطابق به شرع) ﴿۷۰﴾
پس قبول خواهد کرد برای شما عمل های شما را و بیامرزد برای شما گناهان شما را و هر که اطاعت کرد اللّه تعالٰی و رسول او را پس هرآئينه کامیاب شد به کامیابی بزرگ ﴿۷۱﴾

[۶۹] این خطاب دیگر به مومنان است - چون جزای اذیت کنندگان نبی صل اللّه وعلیه وسلم را ذکر کرد و معلوم شد که این عادت کافران و منافقان است حالا مومنان را از اذیت کردن رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم منع میکند و از تشبیه با یهود (كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى) ایذا به موسیٰ علیه السلام یکی این بود که ایشان از قتال انکار کردند و گفتند (اذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ) وبه این در سوره صف (۵) اشاره است - ایذا دوم این بود که ایشان بهتان بسته بودند که او برادر خود را هارون علیه السلام را قتل کرده است - سوم آنست که امام بخاری از حدیث ابوهریره رضی اللّه عنه نقل کرده است که موسیٰ علیه السلام جدا از بنی اسرائيل در تنهایی غسل میکرد و آنها یکجا غسل میکردند پس ایشان گفتند که موسیٰ علیه السلام جدا از ما از سببی غسل میکند که بر او مرض اُدرة (پندیدن خصیه) است یا بر او مرض برص (پیس) است (وَكَانَ عِنْدَ اللَّهِ وَجِيهًا ) یعنی ایشان به این بهتان بستن بی عزتی او را میکردند لیکن او به نزد اللّه تعالٰی با عزت بود هیچکسی عزت این نوع شخص را کم کرده نمی تواند - وَجِيهًا ، که مرتبه آن بلند باشد دعاهای او قبول میگردد محبوب باشد باعزت باشد -
[۷۰] این خطاب آخری به مومنان برای تقویٰ است مانند که خطاب در اول سوره برای نبی صل اللّه وعلیه وسلم برای تقویٰ بود - و تقویٰ لفظ جامع است آن احکامی که در خطابات این سوره است برای عمل کردن بر همه آن شامل است -
[۷۱] این دو فواید تقوی و قول سدید را ذکر میکند ، يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ ، مراد از این در عمل ها حسن پیداکردن و قبول کردن اعمال است (وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ) در اختتام احکام این جمله را ذکر کرده است از سببی که اساس همه طاعت اللّه تعالٰی و رسول است -