قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِي وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ ﴿۵۰﴾ وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ ﴿۵۱﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ﴿۵۲﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ﴿۵۳﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ ﴿۵۴﴾

بگو اگر بی راه هستم پس جز این نیست بی راه میشوم وبال بر خود من است و اگر از اهل هدایت هستم پس به سبب آنست که وحی کرده به من پروردگار من هرآئينه او شنوا به هر چیز نزدیک است ﴿۵۰﴾
و اگر ببینی آنوقت که ایشان بترسند پس نباشد خلاص شدن و دستگیر شوند ایشان از مکان (جای) نزدیک ﴿۵۱﴾
و خواهند گفت ایمان آوردیم به آن و کجا خواهد بود ایشانرا بدست آوردن ایمان از جای دور ﴿۵۲﴾
و حال آنکه کفر کردند به این پیش از این و می افگندند سخنهای بی هدف از جای دور ﴿۵۳﴾
پس پرده خواهد آمد میان ایشان و میان آنچه می خواستند چنانچه کار کرده شد به همراهان شان از پیش هرآئينه ایشان بودند در شک که شک قوی است ﴿۵۴﴾

[۵۰] این طریقه دیگر دعوت و تعلیم است یعنی منکرین میگویند که تو به دین کلانها باطل گفتی پس اشکار شد که تو گمراه هستی؟ حاصل جواب این است که اگر بالفرض من گمراه هستم پس بر شما هیچ وبال آن نیست لیکن طرف دیگر نیز بیندیشید که اگر من برهدایت هستم پس نزد من حجت است و شما منکر هستید پس بر شما وبال و عذاب می آید -
[۵۱] این تخویف است یعنی اگر عذاب بر شما بیاید از سببی که شما از هدایت انکار میکنید پس نجات شما نیست -
[۵۲] این دفع وهم است یعنی ایشان خواهند گفت که ما آنوقت ایمان می آوریم پس از عذاب خلاص خواهیم شد به این قول جواب داده شد (وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ) یعنی دنیا از آخرت بسیار دور باقی مانده است از آن جای دور چگونه ایمان حاصل خواهید کرد یعنی جای حاصل کردن ایمان دنیا بود و او از ایشان دور باقی ماند -
[۵۳] این وجه را برای آیت پیش ذکر میکند یعنی حالا ایمان شان قبول نمی گردد که ایشان پیش کفر میکردند و هیچ دلیل نداشتند (وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ) این کنایه از تخمین و بی هدف است (بی دلیل) در باره فتاوی و احکام قرآن و رسول و قیامت (مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ) این نیز کنایه است که مثال احکام بی دلیل طوری است که از جای دور یک چیز را به تیر یا گلوله میزنی و او برایش معلوم نمی شود پس بعید کنایه از غایب است -
[۵۴] این نیز در تخویف داخل است یعنی در وقت عذاب دنیا و آخرت آرزوهای ایشان بی فایده خواهد شد یک تمنا اینکه در وقت عذاب آمنّا خواهیم گفت پس نجات حاصل خواهد شد دیگر اینکه جنت را حاصل خواهیم کرد یا اینکه به دنیا دوباره برگردانیده خواهیم شد -