قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿۲۹﴾ وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ﴿۳۰﴾ فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿۳۱﴾ فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ ﴿۳۲﴾ فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿۳۳﴾ إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿۳۴﴾ إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿۳۵﴾ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ ﴿۳۶﴾

میگویند (کلانها) بلکه شما نبودید ایمان آرندگان ﴿۲۹﴾
و نبود ما را بر شما هیچ تسلطی بلکه شما بودید قوم سرکش ﴿۳۰﴾
پس لازم شده بر ما فیصله پروردگار ما بدرستیکه ما چشندگان عذابیم ﴿۳۱﴾
پس به گمراهی دعوت کردیم شما را زیرا مابودیم گمراهان ﴿۳۲﴾
پس به تحقیق ایشان آنروز در عذاب شریک اند ﴿۳۳﴾
هرآئينه ما چنین میکنیم با مجرمان ﴿۳۴﴾
هرآئينه ایشان بودند که چون گفته میشد به ایشان نیست قابل پرستش بجز اللّه تعالٰی پس ایشان تکبر میکردند ﴿۳۵﴾
و ایشان میگفتند آیا ما ترک کنیم معبودان خود را از سبب شاعر دیوانه ﴿۳۶﴾

[۳۴،۳۳] وقتیکه ثابت شد که هر دو گروه در غوایت شریک اند پس لازم است که در عذاب نیز شریک باشند -
[۳۵] این علت عذاب ماقبل است و زجر به انکار توحید است معلوم شد که مشرک از اللّه تعالٰی و از صفات او و از عبادات او انکار نمیکند لیکن صرف از توحید انکار میکند چنانچه در سوره اسراء (۴۶) گذشته است و در سوره ص (۵) و زمر (۴۵) می آید -
[۳۶] این علت عذاب دوم است و زجر به انکار رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم است -