قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿۷۷﴾ وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ ﴿۷۸﴾ قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۷۹﴾ قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ ﴿۸۰﴾ إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿۸۱﴾ قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۸۲﴾ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ﴿۸۳﴾ قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ ﴿۸۴﴾ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿۸۵﴾ قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ ﴿۸۶﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۸۷﴾ وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ ﴿۸۸﴾

گفت اللّه تعالٰی بیرون برو از این جای هرآئينه تو از راندگانی ﴿۷۷﴾
و به تحقیق بر توست لعنت من تا روز جزا ﴿۷۸﴾
گفت ائ پروردگار من پس مهلت بده مرا تا روزی دوباره بر انگیختن ﴿۷۹﴾
گفت اللّه تعالٰی هرآئينه تو از مهلت داده شدگانی ﴿۸۰﴾
تا روز وقت مقرر (در علم اللّه تعالٰی) ﴿۸۱﴾
گفت ابلیس پس قسم به عزت تو البته گمراه گردانم ایشان را همه ﴿۸۲﴾
مگر بندگان تو دور نگهداشته شده از آن ﴿۸۳﴾
گفت اللّه تعالٰی پس این است سخن حق و حق میگویم ﴿۸۴﴾
که البته پر کنم جهنم را از تو و از آنهای که پیروی کنند ترا از ایشان همه ﴿۸۵﴾
بگو نمی طلبم از شما بر این هیچ مزدی و نیستم من از دروغ بافتگان ﴿۸۶﴾
نیست مگر این پندی است عالمیان را ﴿۸۷﴾
و البته خواهید دانست خبر آن را بعد از زمانی ﴿۸۸﴾

[۸۷،۸۶،۸۵،۸۴] بعد از زجر تخویف به معرضین بود به عاقبت ابلیس حالا صدق نبی صل اللّه وعلیه وسلم را در آیت اول ذکر میکند و صدق قرآن کریم را در آیت دوم - و چون مانع از صدق دو چیز است یکی طمع اجر عوض که به سبب آن حق کامل بیان شده نمی تواند دوم از نفس خود سخنان بافتن پس این هر دو چیز را نفی کرد (الْمُتَكَلِّفِينَ) تکلف عام است از نفس خود سخنان بافتن و در نفس خود دعوی چنین صفاتی را کردن که در آن نمی باشند و بغیر علم فتویٰ دادن - و در این حدیث عبداللّه بن مسعود رضی اللّه عنه است: "که کسی بر یک سخن و مسئله علم دارد پس بر آن قول کند و کسی که علم یک مسئله را ندارد پس بگوید که من نمی دانم از سببی که این نیز علم است که یک سخن را نمی داند و بگوید من نمی دانم و باز این آیت کریمه را تلاوت کرد" -
[۸۸] این زجراست که حالا شما انکار میکنید لیکن بعد از زمانی در دنیا در وقت عذاب یا در وقت مرگ یا در قیامت از حقیقت آگاه خواهید شد (نَبَأَهُ) حقیقت حال قرآن یا خبر عاقبت انکار او یا کدام اخباری که قرآن داده است ، این لفظ به همه اینها شامل است -