وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ ﴿۳۰﴾ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿۳۱﴾ وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿۳۲﴾ إِنْ يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴿۳۳﴾ أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَنْ كَثِيرٍ ﴿۳۴﴾ وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ ﴿۳۵﴾
و آنچه برسد به شما از مصیبت پس به سبب آن عمل است که کرده دستهای شما و در میگذرد از بسیاری ﴿۳۰﴾
و نیستید شما عاجز کنندهٔ اللّه تعالٰی را در همه ملک و نیست شما را بجز اللّه تعالٰی هیچ نجات دهندهٔ و نه مددگاری ﴿۳۱﴾
و بعضی از دلایل توحید از آن کشتیهای روان است در دریا مانند کوها ﴿۳۲﴾
اگر خواهد اللّه تعالٰی ساکن گرداند باد را پس گردند همیشه ایستادگان بر پشت دریا هرآئینه در این بسیار دلایل است برای هر بسیار صابر بسیار شکرگذار ﴿۳۳﴾
یا هلاک کند کشتیها را به سبب اعمال و در میگذرد از بسیاری آن ﴿۳۴﴾
و تا یقین کنند آنانکه مجادله میکنند در آیات ما که نیست ایشان را هیچ جای گریز ﴿۳۵﴾
[۳۱،۳۰] این تخویف دنیوی است یعنی گناهان سبب مصیبت و عذاب دنیوی است این خطاب به مؤمنان است که عقوبت بعضی گناهان ایشان را در دنیا میدهد به ذریعه امراض، غم ها، قرض ها وغیره و بیشتر گناهان او را بغیر از عقوبت معاف میکند (وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ) سه طریقه برای نجات یافتن از عذاب است یکی قوت و زور خود انسان است او را به این جمله نفی کرد و طریقه دوم به واسطه دوست و طریقه نفس مددگار اگرچه دوست نباشد آنرا به جمله بعد از آن رد کرد -
[۳۵،۳۴،۳۳،۳۲] این دلیل عقلی دیگر بر توحید است که تعلق به تصرف در دریاها دارد و همراه آن تخویف عذاب در دریا است (صَبَّارٍ شَكُورٍ) مراد از صبار و شکور مؤمن است و چون در سفر دریا خطرات بیشتر میباشد پس برای او بسیار صبر به کار است و در نجات یافتن از آن بسیار نعمات است پس بر آن بسیار شکر در کار است از این سبب در سوره لقمان (۳۱) با سفر دریا نیز این صفت را ذکر کرده است (وَيَعْلَمَ) این متعلق به هر دو حالت است یعنی چون کشتی را ایستاد کند یا غرق کند در این وقت کافران مشرکان میدانند که معبودان ما به ما نجات داده نمی توانند بلکه صرف به اللّه تعالٰی فریاد میکنند مانند این در سوره یونس، عنکبوت، لقمان گذشته است -