أَفَنَضْرِبُ عَنْكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَنْ كُنْتُمْ قَوْمًا مُسْرِفِينَ ﴿۵﴾ وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِنْ نَبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ ﴿۶﴾ وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿۷﴾ فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ ﴿۸﴾ وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ ﴿۹﴾ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۱۰﴾

آیا پس باز گردانیم از شما نصیحت را گردانیدنی از این سبب که هستید قوم مشرکان ﴿۵﴾
و بسیار فرستادیم پیغمبران را در مردمان پیشینیان ﴿۶﴾
و نیامد به ایشان هیچ پیغمبری مگر ایشان به او استهزاء میکردند ﴿۷﴾
پس هلاک کردیم بسیار سخت از ایشان را در گرفتن و گذشته نمونه های مردمان پیشینیان ﴿۸﴾
و اگر بپرسی ایشان را که کی آفرید آسمانها و زمین را هرآئينه گویند آنها آفریده اینها را غالب داناتر ﴿۹﴾
آن ذاتیست که گردانید زمین را برای شما فرش آرام و گردانید برای شما در آن راها تاشما هدایت یابید ﴿۱۰﴾

[۵] این زجراست به اعراض قرآن به طریقه استفهام انکاری یعنی اگر مشرکان میگویند که ما توحید را قبول نداریم پس برای ما این قرآن را چرا بیان میکنی و ما را به آن اذیت میکنی پس جواب شان این است که از سبب شرک و انکار شما نازل کردن و بیان کردن قرآن را ترک نمی کنیم -
[۸،۷،۶] در این آیات تسلیت به نبی صل اللّه وعلیه وسلم است و تخویف دنیوی برای منکرین است بعد از زجر دادن - در آیت اول ارسال رسولان ذکر است و در آیت دوم استهزاء منکرین ذکر است که سبب عذاب است و در آیت سوم مسبب ذکر است که عذاب است -
[۹] این دلیل عقلی اعترافی بر مسئله توحید است و این اقرار ایشان در سوره عنکبوت:(۶۱) و سوره لقمان:(۲۵) ذکر است -
[۱۰] این دلیل دوم است در این اقرار نیست از سببی که لکم گفته است لنا نگفته است پس این را با گذشته به طریقه تنویر (وضاحت بیشتر) ذکر کرده است یعنی چون خالق آسمانها و زمین را قبول دارید پس این قدرت های بعدی او را ضرور بپذیرید و در این آیت دو نمونه قدرت الٰهیه را ذکر کرده است -