وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى ﴿۱۳﴾ عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى ﴿۱۴﴾ عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى ﴿۱۵﴾ إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى ﴿۱۶﴾

و به تحقیق دیده بود او را بار دیگر ﴿۱۳﴾
نزد سدرة المنتهیٰ ﴿۱۴﴾
که نزد آن جنت الماوٰی است ﴿۱۵﴾
وقتیکه پوشاند سدره را آنچه که پوشاند ﴿۱۶﴾

[۱۳] در این نیز دو قول اوست اول اینکه ضمیر به جبرئیل علیه السلام راجع است دوم اینکه به اللّه تعالٰی راجع است مراد اینکه نبی صل اللّه وعلیه وسلم از طرف عرش پایان شد و بالا شدن و پایان شدن او در آسمانها در آن شب چندین بار بود مانند که در حدیث معراج است که به موسیٰ علیه السلام (به آسمان ششم) چندین بار رفته آمده است یا مراد از آن پایان شدن جبرئيل علیه السلام است ، و اگر هر یکی احتمال شود اشاره به معراج آسمانی است - از سببی که در نزد سدرة المنتهیٰ دیدن و حالات آنرا دیدن به شب معراج خاص است به سبب احادیث معراج، پس آنهای که میگویند که معراج آسمانی از قرآن ثابت نیست آنها جاهلان اند -
[۱۶،۱۵،۱۴] (سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى) در وجه تسمیه آن بسیار اقول است یکی اینکه منتهیٰ برای بالا شدن ملائک است دوم اینکه ارواح مومنان به آن میرسند سوم اینکه منتهیٰ علوم است و از ماوردی نقل شده که تخصیص بیر (سدر) را از سببی کرده است که در آن سه صفات است (۱) سایه دراز (۲) مزه لذت بخش (۳) بوی خوب ، همچنین ایمان نیز مشتمل است بر قول و عمل و نیت پس بوی او مانند قول ایمان است و سایه آن مانند عمل ایمان است و مزه آن مانند نیت ایمان است از این سبب این محل ارواح مومنان است (عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى) این تعریف مکان جنت است که جنت حالا در آسمان هفتم در نزد سدرة المنتهیٰ است اگرچه وسعت جنت از وسعت آسمانها و زمین کلان است (إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى) در حدیث صحیح آمده است که آن پروانه ها از طلا بودند و اکثر اهل علم میگویند که مراد از آن ملائک است و در حدیث معراج وارد است که در شب معراج من نزد سدرة المنتهیٰ برده شدم برگ های آن مانند گوش فیل ها بود و بیر (سدر) آنها مانند خمره (خم) مقام هجر بود و وقتیکه امر اللّه تعالٰی او را پنهان کرد پس چنین تبدیل شد که هیچکس مخلوق اللّه تعالٰی طاقت ستایش کردن آنرا ندارند -