وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ ﴿۵۱﴾ وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ ﴿۵۲﴾ وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ ﴿۵۳﴾ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ﴿۵۴﴾ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ ﴿۵۵﴾

و به تحقیق ما هلاک ساختیم همراهان شمارا پس آیا کسی است پند گیرنده ﴿۵۱﴾
و هر چیزیکه (کار) میکنند این مردمان در صحیفه های ملائک است ﴿۵۲﴾
و هر عمل خورد و عمل بزرگ نوشته شده است ﴿۵۳﴾
به تحقیق متقیان در جنت ها و نهرها میباشند ﴿۵۴﴾
در مجلس راست در نزد پادشاه بزرگ دارای قدرت کامل ﴿۵۵﴾

[۵۱] این ذکر تصرف دیگر الٰهی است و تخویف دنیوی است -
[۵۳،۵۲] در این دو تصرفات دیگر اللّه تعالٰی را ذکر کرده است - و مراد از زُّبُرِ ، صحیفه های ملائک (کراماًکاتبین) است این قول بهتر است و (صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ) مراد از آن تمام انسانان و اعمال و گناهان اند بلکه همه چیزها اند که در هریک خورد و بزرگ است (مُسْتَطَرٌ) در لوح محفوظ نوشته شده است که کتاب تقدیر است از این تقدیر ثابت شد -
[۵۵،۵۴] بعد از تخویف و ذکر حال منکرین حال متقیان و بشارت ایشان را به پنج طریقه ذکر میکند (صِدْقٍ) این صفت مکان است مراد از آن جنت است که لغو و گناهان در آن نیست و به سبب صدق حاصل میگردد پس اضافت مسبب است سبب است (عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ) این هر دو صیغه مبالغه است یعنی پادشاهی کامل و تصرف کامل و با قدرت که هیچ نوع نقصان و عجز بر او نمی آید و این ذات صرف اللّه تعالٰی است -