وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿۱۰﴾ مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ ﴿۱۱﴾ يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۱۲﴾

و چه سبب شده شما را که خرج نمی کنید در راه اللّه تعالٰی و خاص اللّه تعالٰی راست میراث آسمانها و زمین برابر نیست از شما آنکه خرج کرده پیش از فتح و جنگ کرده اند این کسان دارای درجه بسیار بلند اند از آنهای که خرج کردن بعد از آن و جنگ کرده اند و هر یک را وعده داده است اللّه تعالٰی نیکو (جنت) و اللّه تعالٰی به عمل های شما کامل خبردار است ﴿۱۰﴾
کیست آنکه قرض دهد اللّه تعالٰی را قرض نیکو (به اخلاص) پس زیاده گرداند او را (قرض) برای او و او را است ثواب باعزت ﴿۱۱﴾
روزیکه ببینی مردان مسلمان و زنان مسلمان را که میشتابد نور ایشان پیش روی ایشان و به طرف های راست ایشان (گفته میشود) مژده به شما امروز جنت هاست که جاری است زیر آنها جویها جاویدان باشند در آن این است کامیابی بزرگ ﴿۱۲﴾

[۱۰] این وجه دوم از وجوه ترغیب الی الانفاق است به ترقی در بیان یعنی اگر بالفرض قبول شود که شما مالکان اصلی این اموال هستید لیکن همه میمیرید و اموال همه به اللّه تعالٰی باقی میماند پس در کار است که پیش از مرگ حالا در راه اللّه تعالٰی خرج کنید (وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) اشاره است که همه این عالم یکبار از انسانها خالی میشود و صرف اللّه تعالٰی باقی میباشد و به همراه او تصرف و حق هیچکس نمیباشد (لَا يَسْتَوِي مِنْكُمْ) در اینجا تفاوت درجات مجاهدین و انفاق کنندگان را ذکر میکند -
[۱۱] این وجه سوم است از وجوه ترغیب الی الانفاق به ترقی در بیان یعنی فرض شود که اموال شما برای همیشه است لیکن بطور قرض بدهید این مروت و انسانیت است قرض در اصل برای بریدن گفته میشود - لیکن در عرف مال دادن برای دیگری بغیر از عوض برای اینکه فائده از آن بگیرد و باز دوباره ادا شود ودر عرف عرب به هر نیکی کردن نیز گفته میشود (قَرْضًا حَسَنًا) قرطبی از قشیری نقل کرده است که ده شرط قرض حسن است - اخلاص نیت ،‌ طلب رضای اللّه تعالٰی ، از مال حلال بهترین مال را دادن ،‌ پیش از حال نزع دادن ، پنهان دادن ، احسان و اذی نکردن ، صدقه داده شده را اندک پنداشتن ، مال محبوب دادن ،‌ مال قیمتی را دادن ، این همه سبب حسن در انفاق است -
[۱۲] این بشارت اخرویه به مومنان انفاق کننده است (نُورُهُمْ) این نور حقیقتاً میباشد به سبب ایمان و اتباع سنت و با انفاق فی سبیل اللّه و این نور علاوه از آن نوری است که در روی های ایشان و دستها و پاهای ایشان اشکار میشود به سبب ایمان و وضوء کردن (بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ) این دو طرف برای نیک بختان خاص است برای ایشان عمل نامه های ایشان از طرف پیشروی به دستهای راست ایشان داده میشود پس روشنی نیز در این دو طرف میباشد -