يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ ﴿۱۳﴾

ائ مؤمنان دوستی مکنید با آنهای که غضب کرده است اللّه تعالٰی بر آنها به تحقیق ایشان نا امید اند از آخرت چنانچه نا امید اند کافران از زندگانی دوباره اهل قبور ﴿۱۳﴾

[۱۳] این آیت متعلق به ابتداء سوره است که دعویٰ سوره است - در ابتداء سوره برائت از مشرکان عوام بود و در این آیت برائت از کتابیان مشرکان است (قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ) یعنی از خیر و ثواب آخرت نا امید اند از سبب عناد ایشان با حق یعنی با وجود علم انکار میکنند از سبب عناد پس خوب میدانند که در آخرت برای ما اجر و ثواب نیست (كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ) مِن بیانیه است یعنی کافرانی که مرده اند آنها به یقین از ثواب آخرت نا امید شده اند یا آنها از زنده ها نا امید اند که ایشان برای ایشان چیزی خیر برسانند یا معنی این است چنانچه نا امید اند همه کافران از زندگانی دوباره اصحاب قبور -