إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا ﴿۲۳﴾ فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿۲۴﴾ وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿۲۵﴾ وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿۲۶﴾

هرآئينه ما هستیم نازل کردیم ما بر تو قرآن را اندک اندک نازل کردن ﴿۲۳﴾
پس صبر کن به فیصله پروردگار تو و قبول مکن سخن ایشان را از گنهگار یا کفر کننده ﴿۲۴﴾
و یاد کن نام پروردگار خود را صبح و شام ﴿۲۵﴾
و از شب سجده کن برای او و بپاکی یاد کن او را در وقت دراز از شب ﴿۲۶﴾

[۲۳] دراین آیت ذکر صدق قرآن است ربط آن به آیات های پیش این است که چون احوال قیامت ذکر شد حالا ذکر میکند که این تفصیلات از قرآن حاصل میگردد که کتاب نازل شده حق از جانب اللّه تعالٰی است و در این تسلیت به نبی صل اللّه وعلیه وسلم نیز است که در رساندن این کتاب حق تکالیف می آید آنها را باید تحمل کنی (تَنْزِيلًا) در این اشاره است که حالات قیامت در قرآن اندک اندک در سوره های جدا جدا ذکر میشود برای تذکیر -
[۲۴] در این آیت پنج آوامر و یک نهی را برای دعوت کننده ذکر میکند در مقابله دشمنان دین - صبر اول (قائم ماندن بر دین حق و انتظار کردن حکم اللّه تعالٰی که امداد و فتح است) دوم خود را از اطاعت مخالفین نهگداشتن (آثِمًا) منافق یا کسیکه کار گناه میکند (أَوْ كَفُورًا) کافر اشکارا و مشرک و هرکه در دل کفر میدارد این نوع مردمان از قرآن منع میکنند به شرک و مداهنت دعوت میدهند پس سخن ایشان را قبول مکن -
[۲۶،۲۵] در این اوامر برای تثبت بر حق ذکر است وقتیکه از اثم و کفور مخالفت کرده شود برای نجات یافتن از شر آنها این علاج است یعنی ذکر ، تسبیح و سجده کردن (وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ) دراین اشاره به اوقات نماز است (بُكْرَةً) نماز صبح (أَصِيلًا) نماز ظهر و عصر (وَمِنَ اللَّيْلِ) نماز شام و خفتن (وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا) نماز تهجد و نماز خواندن مشتمل بر ذکر اللّه تعالٰی و تسبیح است یا مراد از ذکر عام است اگر داخل نماز باشد یا بیرون از نماز باشد و در هر وقت نام های اللّه تعالٰی را یا اللّه و یارحمٰن و نامهای دیگر اللّه تعالٰی را یاد کردن و در مصیبت ها به اللّه تعالٰی یامدد گفتن و هرگاه از اللّه تعالٰی دعا خواستن این همه در واذکر اسم ربک داخل است - و بُكْرَةً وَأَصِيلًا ذکر دو اطراف روز است ومراد از آن تمام اوقات روز است (وَمِنَ اللَّيْلِ) در حرف مِن اشاره است که در تمام شب نماز و ذکر نیست بلکه در حصه از شب خواب کردن نیز است (وَسَبِّحْهُ) مراد از این در سجده خواندن تسبیح است یا عام است -