وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿۱۴﴾ ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿۱۵﴾ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ ﴿۱۶﴾ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿۱۷﴾ فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿۱۸﴾ بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿۱۹﴾ وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ ﴿۲۰﴾ بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ ﴿۲۱﴾ فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿۲۲﴾

و اوست آمرزندهٔ محبت کننده ﴿۱۴﴾
مالک عرش است دارای شان بزرگ است ﴿۱۵﴾
کننده آنست هر چه را بخواهد ﴿۱۶﴾
هرآئينه آمده است ترا خبر لشکر ها ﴿۱۷﴾
از فرعود و ثمود ﴿۱۸﴾
بلکه آنهای که کفر کرده اند در تکذیب مشغول اند ﴿۱۹﴾
و اللّه تعالٰی از هر طرف ایشان احاطه کننده است ﴿۲۰﴾
بلکه این قرآن است دارای شان بزرگ ﴿۲۱﴾
در لوح های محفوظ شده است ﴿۲۲﴾

[۱۸،۱۷] این نیز تاکید دعویٰ سوره است به ذکر کردن نمونه های دیگر عذاب دنیوی - مراد این است که برای تو اخبار هلاکت آنها رسیده است پس همچنین این موجوده ها که تکذیب میکنند همانند ایشان هلاک خواهند شد و در تخصیص فرعون و ثمود اشاره است که اگر مانند فرعون پادشاهی باشد آن پادشاهی او را نجات داده نمی تواند و مانند ثمودیان اموال و کارخانه ها و هنرها باشد آن نیز نجات داده نمی تواند -
[۲۰،۱۹] این زجر است و سبب برای عذاب است (فِي تَكْذِيبٍ) ایشان در تکذیب بسیار بزرگ در آمده اند که از آن بیرون شده نمی توانند (مِنْ وَرَائِهِمْ) اشاره به هر جانب است از سببی که لفظ وَرَآءِ گاهی به همه اطراف اطلاق شده میتواند (مُحِيطٌ) یعنی قدرت و علم آن احاطه کننده است و این معنی از سلف صالحین نقل است و در عرف به آن احاطه نیز گفته میشود که تسلط و قدرت آن احاطه آن باشد - پس ایشان از احاطه اللّه تعالٰی به هیچ طریقهٔ بیرون برآمده نمی توانند -
[۲۲،۲۱] این ذکر صدق قرآن کریم است برای رد کردن بر تکذیب کنندگان (فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ) حقیقت آن لوح به اللّه تعالٰی معلوم است از سببی که برای کیفیت علم آن نص صحیح صریح نیست - مَحْفُوظٍ: از تغیر و تبدیل و فسق شیاطین محفوظ است -