الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿۴﴾

آن ذاتیکه طعام داد ایشان را (که محفوظ شوند) از گرسنکی و ایمن داد ایشان را از ترس ﴿۴﴾

[۴] این ذکر دو نعمت های حاصل شده است به طریقه دلایل توحید و این نعمت آنها به محنت حاصل نشده بود بلکه به دعای ابراهیم علیه السلام از طرف اللّه تعالٰی بود - ودر این به طریقه تعریض اشاره است که به سبب قبول نکردن توحید اللّه تعالٰی این نعمت ها را از شما میگیرد چنانچه در سوره نحل (۱۱۲) ذکر است پس قحط بر ایشان آمد به بد دعا کردن رسول اللّه صل اللّه وعلیه وسلم و جنگها بر ایشان آغاز شد -
فائده: ذکر قریش در این بطور یک نمونه است و داخل است در آن آن اصحاب اقتدار و علماء و پیران که آنها ذمه داران دین گردانیده شده اند ونعمت ها (خوراک ، ایمن ، عزت) به آنها داده شده است و ایشان باز هم در حرص دنیا پرستی و اقتدار دنیوی به حق و خصوصاً به توحید و سنت پشت کرده اند و پنهان کننده حق هستند اگر ایشان توبه نکنند در دنیا عذاب قحط و غلبه دشمن و در آخرت به عذاب الهی گرفتار خواهند شد -